Serdecznie polecamy ten krótki film nagrany w Kościele Św. Stanisława Kostki w Toronto z udziałem Ojca Janusza Jajeśniaka.
Film został wyprodukowany przez Kanadyjską stację TV a polska wersja jest częścią dużego projektu “WE SHALL NOT SLEEP”. Dziękuję wszystkim chórzystom za współpracę. Maestro Dr Andrzej Rozbicki – Celebrity Symphony Orchestra
“WE SHALL NOT SLEEP” | POETRY FILM | Highly regarded and timeless world poetry pieces for a timeless subject – WAR, recited in ten languages, – all to reveal that darkness and hate cannot drive out darkness and hate; only love and light can do that.
Maestro Dr Andrzej Rozbicki – Celebrity Symphony Orchestra
https://www.weshallnotsleepfilm.com/
“Pokolenie” Krzysztof Kamil Baczyński
Wiatr drzewa spienia. Ziemia dojrzała. Kłosy brzuch ciężki w górę unoszą i tylko chmury — palcom czy włosom podobne — suną drapieżnie w mrok. Ziemia owoców pełna po brzegi kipi sytością jak wielka misa. Tylko ze świerków na polu zwisa głowa obcięta strasząc jak krzyk. Kwiaty to krople miodu — tryskają ściśnięte ziemią, co tak nabrzmiała, pod tym jak korzeń skręcone ciała, żywcem wtłoczone pod ciemny strop.
Ogromne nieba suną z warkotem. Ludzie w snach ciężkich jak w klatkach krzyczą. Usta ściśnięte mamy, twarz wilczą, czuwając w dzień, słuchając w noc. Pod ziemią drążą strumyki — słychać — krew tak nabiera w żyłach milczenia, ciągną korzenie krew, z liści pada rosa czerwona. I przestrzeń wzdycha.
Nas nauczono. Nie ma litości. Po nocach śni się brat, który zginął, któremu oczy żywcem wykłuto, któremu kości kijem złamano; i drąży ciężko bolesne dłuto, nadyma oczy jak bąble — krew.
Nas nauczono. Nie ma sumienia. W jamach żyjemy strachem zaryci, w grozie drążymy mroczne miłości, własne posągi — źli troglodyci.
Nas nauczono. Nie ma miłości. Jakże nam jeszcze uciekać w mrok przed żaglem nozdrzy węszących nas, przed siecią wzdętą kijów i rąk, kiedy nie wrócą matki ni dzieci w pustego serca rozpruty strąk.
Nas nauczono. Trzeba zapomnieć, żeby nie umrzeć rojąc to wszystko. Wstajemy nocą. Ciemno jest, ślisko. Szukamy serca — bierzemy w rękę, nasłuchujemy: wygaśnie męka, ale zostanie kamień — tak — głaz.
I tak staniemy na wozach, czołgach, na samolotach, na rumowisku, gdzie po nas wąż się ciszy przeczołga, gdzie zimny potop omyje nas, nie wiedząc: stoi czy płynie czas. Jak obce miasta z głębin kopane, popielejące ludzkie pokłady na wznak leżące, stojące wzwyż, nie wiedząc, czy my karty iliady rzeźbione ogniem w błyszczącym złocie, czy nam postawią, z litości chociaż, nad grobem krzyż. 22 VII 1943
Maestro Dr Andrzej Rozbicki – Celebrity Symphony Orchestra
Jan Kornel – wirtuoz organów i fortepianu,
Krystyna Sowinski , Teresa Klimushko – Sopran – Torontoński Słowik
Marek J. Goldyn FOTO – Polonez News Canada – www.euroclub.ca
