PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Andrzej Duda
Warszawa, 17 maja 2020 roku
Przesłanie do wspólnot polonijnych z okazji setnej rocznicy urodzin św. Jana Pawła II
Drodzy Rodacy! Szanowni Państwo!
Sto lat temu urodził się Karol Wojtyła – Papież Polak, święty Jan Paweł II. Jesteśmy dumni, że człowiek, który tak dobitnie wpłynął na bieg historii Kościoła i całego świata, był naszym Rodakiem. Karol Wojtyła podjął misję Biskupa Rzymu jako uczestnik polskiej wspólnoty, dziedzic polskiej tradycji – i zawsze kształtowało to Jego pontyfikat. Tak jak nie da się oderwać tożsamości naszego narodu od chrześcijaństwa, tak też nie sposób zrozumieć w całej pełni dzieła i nauczania św. Jana Pawła II bez uwzględnienia pierwiastka polskości, który pozostawał nieodłącznym składnikiem Jego ogólnoludzkiej posługi.
Nasz wielki Rodak zapisał się w dziejach jako „Papież wolności i solidarności”. Te dwa fundamentalne wątki ewangelicznego przesłania, które Ojciec Święty z oddaniem urzeczywistniał, są esencją polskiej historii. To szczególny symbol, że św. Jan Paweł II przyszedł na świat w roku 1920, w początkach niepodległej Rzeczypospolitej i podczas wojny polsko-bolszewickiej, której punktem zwrotnym było nasze zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej, przesądzające o losach Polski i Europy. Wielką dziejową klamrę stanowiła pierwsza pielgrzymka Papieża Polaka do Ojczyzny, gdy modlił się on w Warszawie, aby Duch Święty odnowił oblicze ziemi, „tej ziemi”. Jego modlitwy wysłuchała Opatrzność: nastąpiły narodziny „Solidarności”, upadek komunizmu, a także spełniło się marzenie Jana Pawła II i całego naszego narodu, by Europa zaczęła swobodnie oddychać obydwoma płucami, zachodnim i wschodnim. Tak! – „jest to cudem w naszych oczach”.
Przejmujące jest, jak wielu przełomowych dzieł dokonał Papież Polak, stając się pierwszym w historii papieżem, który wyruszył do ludzi z całego świata, przekroczył próg synagogi, meczetu czy zaprosił przedstawicieli światowych religii do wspólnej modlitwy o pokój. Gdy ogarniamy refleksją niezwykły pontyfikat św. Jana Pawła II i ciągle aktualne Jego nauczanie, widzimy stale obecny etos wolności i solidarności, a także tolerancji, która czerpie m.in. z pięknych tradycji dawnej wielonarodowej Rzeczypospolitej. To dar św. Jana Pawła II dla świata, a w jakimś sensie także dorobek całej wielkiej polskiej rodziny, wszystkich Polaków – i tych ze starej Ojczyzny, i tych z polonijnej wspólnoty, od pokoleń pielęgnujących najcenniejsze dla naszego narodu wartości.
Osoba Papieża Polaka łączy nas w sposób szczególny. W każdym zakątku świata jest On dla ludzi różnych krajów i kultur symbolem polskości, uosobieniem polskich cnót i talentów. Wyjątkowego znaczenia nabrał papieski tytuł „Pontifex”, czyli ,,budowniczy mostów”. Dzięki Janowi Pawłowi II wspaniale mogliśmy umocnić więzi polskiej tożsamości. Każdy z nas ma osobiste wspomnienia związane z Ojcem Swiętym, często pielęgnowane w duszy jak najdroższe skarby. Doświadczyliśmy jednak również wielkiego, wspólnotowego przeżycia, jakim był dar wędrówki przez historię razem z Janem Pawłem II. Tego, co tak wspaniale wyraził Ojciec Święty podczas wizyty w polskim Sejmie, stwierdzając żartobliwie, a jednocześnie bardzo głęboko: Ale nam się wydarzyło. Zawsze – podczas audiencji na rzymskim placu św. Piotra, papieskich pielgrzymek do Ojczyzny i licznych krajów świata – na poczesnych miejscach w tłumie wiernych powiewały biało-czerwone flagi.
Byliśmy i pozostajemy z Ojcem Swiętym całym naszym sercem, w jednoczesnej łączności z Rodakami z wielkiej polskiej rodziny. Serdecznie pozdrawiam wszystkich przedstawicieli Polonii rozsianych po całym świecie, uroczyście dziś upamiętniających setną rocznicę urodzin
lki dzień, wzruszające święto dla nas wszystkich. Zawsze będziemy z najgłębszą wdzięcznością pamiętać o Janie Pawle II i zawsze Jego przesłanie będzie dla nas wielkim duchowym bogactwem, obdarzającym dumą, siłą i inspiracją.
Dołączony jest rownież program Koncertu z Opery Narodowej. Koncert ten odbyłsię w poniedziałek w Operze Narodowej w Warszawie.
W 100. rocznicę urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II proponujemy spotkanie z bliską Jego sercu poezją Norwida i muzyką Fryderyka Chopina.
Szymon Nehring wykonal 3 Nokturny, Etiudę i Sonatę h-moll Fryderyka Chopina, a poezję Cypriana Kamila Norwida usłyszelismy w interpretacji Jana Englerta. Poetycką klamrę wieczoru domknie wiersz Czesława Miłosza sprzed 20 laty, stworzony na 80. urodziny Papieża.
Ojciec Święty wielokrotnie podkreślał, że część społeczną swojego pontyfikatu oparł właśnie o norwidowską zasadę czerpania radości z pracy, która jest w istocie jedną z dróg do spełnienia godności ludzkiej. Sięgając po słowa wieszcza i przywołując muzykę niosącą jak bodaj żadna inna idiom polskości, zapraszamy do wspólnej refleksji, wspólnego przeżycia tego wyjątkowego dnia, który w obecnym, trudnym czasie stać się może nie tylko źródłem artystycznej radości, ale i wewnętrznej siły, tak bardzo dziś nam wszystkim potrzebnej.
Koncert, który zaprezentowalismy on-line, odbyl się bez publiczności w Salach Redutowych im. Fryderyka Chopina Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Dziekujemy panu Zbigniewowi Starczyk za przekazanie informacji.
