„W interesie wszystkich Kanadyjczyków z szacunkiem prosze o aktywne wsparcie w osiagnieciu sprawiedliwej równowagi miedzy ochrona zdrowia Kanadyjczyków a ochrona ich podstawowych praw i wolnosci zgodnie z Konstytucja oraz sprawiedliwa równowaga miedzy zdrowiem fizycznym Kanadyjczyków i ich dobrobyt spoleczny, ekonomiczny i finansowy ”.
Ponizej znajduje sie zredagowany fragment listu wyslanego przez Prestona Manninga, bylego przywódcy Reform partii i bylego przywódcy oficjalnej Opozycji w Parlamencie, do Ministra Sprawiedliwosci i Prokuratora Generalnego Davida Lamettiego.
Glównym celem tego listu jest zwrócenie sie do Ciebie i stalego komitetu Izby Gmin ds. Sprawiedliwosci i praw czlowieka o podjecie dzialan w celu osiagniecia lepszej i bardziej sprawiedliwej równowagi miedzy: ochrona zdrowia Kanadyjczyków poprzez srodki rzadowe przyjete w odpowiedzi na kryzys COVID-19 i ochrona praw i wolnosci Kanadyjczyków gwarantowanych przez Kanadyjska Karte Praw i Wolnosci.
Jedna z niefortunnych i prawdopodobnie niezamierzonych konsekwencji srodków ochrony zdrowia bylo powszechne i dlugotrwale naruszenie „praw podstawowych”, które sa gwarantowane przez karte:
• Punkt 2 (a), wolnosc sumienia i wyznania, jest naruszany przez ograniczenia dotyczace zgromadzen religijnych i kultu;
• Sekcja 2 (b), wolnosc mysli, przekonan, opinii i wypowiedzi, jest naruszana, gdy wybrani urzednicy i urzednicy panstwowi odrzucaja przekonania lub opinie rózniace sie od stanowiska ich rzadów, wstyd i potepiaja tych, którzy szukaja wiekszej równowagi miedzy ochrona zdrowia a ochrony podstawowych praw i wolnosci oraz zachecania do wyrzucania z platform mediów spolecznosciowych osób wyrazajacych rózne perspektywy na temat sposobu radzenia sobie z kryzysem COVID.
• Artykul 2 (b) jest dodatkowo naruszany przez kolegia lekarzy i chirurgów, które sa organami rzadowymi, do których ma zastosowanie statut, kiedy wysylaja one listy z pogrózkami do lekarzy za publiczne wyrazanie swoich opinii na temat powaznych szkód, jakie blokady wyrzadzaja Kanadyjczykom ;
• Sekcja 2 (c), wolnosc pokojowych zgromadzen, jest naruszana przez zarzadzenia rzadowe, które ograniczaja (lub zakazuja) pokojowych protestów i selektywne egzekwowanie nakazów zdrowotnych (scisle egzekwowanie w przypadku protestów przeciwko blokadom; egzekwowanie w niewielkim stopniu lub brak w przypadku dzialan antyrasistowskich protesty) powaznie podwaza praworzadnosc; i
• Czesc 2 (d), wolnosc zrzeszania sie, jest naruszana przez zarzadzenia rzadowe, które zabraniaja spedzania czasu razem z przyjaciólmi, rodzinami wspólnego spozywania swiatecznych obiadów, a Kanadyjczykom spotykac sie wedlug wlasnego uznania.
Niestety, nalezy równiez podkreslic, ze naruszenia te maja miejsce od ponad 10 miesiecy i w duzych i wciaz rosnacych liczbach w calym kraju. Ponadto, oprócz tych naruszen „podstawowych wolnosci”, naruszane sa równiez inne wazne prawa i wolnosci zagwarantowane w Karcie, w tym powszechne naruszenia praw demokratycznych, praw do przemieszczania sie, praw, praw równosci oraz prawa kazdego obywatela i stalego rezydentem, aby „dazyc do uzyskania srodków do zycia”.
Odmowa prawa do zdobywania srodków do zycia, w tym prawa do pracy i prowadzenia dzialalnosci gospodarczej, jest szczególnie druzgocaca, poniewaz wplywa na spoleczny, ekonomiczny i finansowy dobrobyt milionów Kanadyjczyków.
Podczas gdy zdrowie zgodnie z nasza Konstytucja jest przede wszystkim obowiazkiem prowincji, biorac pod uwage federalna role w reagowaniu na COVID-19 i wprowadzaniu w zycie karty, z pewnoscia to rzad federalny powinien przejac inicjatywe w równowazeniu naszej reakcji na COVID z prawami i wolnosci wymienione w karcie.
Przyjmuje do wiadomosci, ze sekcja 1 karty zezwala rzadom na nakladanie ograniczen na prawa i wolnosci Kanadyjczyków, o ile ograniczenia te moga byc „wyraznie uzasadnione” jako „rozsadne” w wolnym i demokratycznym spoleczenstwie. Aby jednak srodki te byly postrzegane jako uzasadnione, rzad ma obowiazek przedstawic Parlamentowi i spoleczenstwu dowody, ze dolozyl nalezytej starannosci i wzial pod uwage wszystkie dowody naukowe, w tym opinie osób, które sie nie zgadzaja. z zalozeniami rzadu.
Na przyklad, jesli rzadowa reakcja obejmuje dalsze blokady, mozliwe do udowodnienia i rozsadne uzasadnienie wymagaloby od rzadu przedstawienia jasno spisanego planu. Taki plan powinien:
• dokladnie pokazac, dlaczego takie nadzwyczajne srodki sa potrzebne;
• okreslic charakter i skale przewidywanych skutków takich srodków;
• zaproponowac konkretne srodki w celu zlagodzenia znanych szkód ubocznych, które powoduja takie blokady; i
• okreslic, kiedy te rzekomo „tymczasowe” srodki sie zakoncza i na jakiej podstawie (stwierdzenie, ze srodki blokujace zostana zniesione, gdy liczba „przypadków” bedzie „dostatecznie niska”, nie jest zadowalajacym kryterium i tylko generuje ogromna niepewnosc wsród pracowników, pracodawcy i inwestorzy).
Karta zapewnia ochrone praw i wolnosci Kanadyjczyków, oswiadczajac, ze: „Kazdy, kogo prawa lub wolnosci zagwarantowane w niniejszej karcie zostaly naruszone lub odmówiono mu, moze zwrócic sie do wlasciwego sadu o uzyskanie takiego srodka jak sad uwaza za wlasciwe i wlasciwe w danych okolicznosciach ”. Konstytucja upowaznia równiez sady do stwierdzenia, ze „wszelkie prawo, które jest niezgodne z postanowieniami Konstytucji, jest niezgodne z prawem, nie ma mocy ani skutku”.
Sugerowalbym jednak, ze przepisy te sa niewystarczajace w tych okolicznosciach, biorac pod uwage, ze proces zwracania sie do sadów o zadoscuczynienie jest nieznany wiekszosci Kanadyjczyków i wykracza poza mozliwosci. Poniewaz nie wszyscy Kanadyjczycy maja zasoby lub wiedze specjalistyczna, aby skorzystac z tego prawa do odwolania sie do sadu, nierówny dostep staje sie kolejnym ograniczeniem mozliwosci Kanadyjczyków w korzystaniu z tego prawa.
Ponadto, gdyby wszyscy Kanadyjczycy, których prawa zostaly naruszone w ciagu ostatniego roku, zwróciliby sie do sadów o zadoscuczynienie, przytloczyloby to system sadowniczy. Nawet w przypadku takiego zalewu wniosków sady prawdopodobnie uznaja kwestie ochrony zdrowia, szczególnie w naglych przypadkach, za kwestie polityczna, która powinien zajac sie parlament, a nie wymiar sprawiedliwosci.
Jako wieloletni demokrata i byly parlamentarzysta calkowicie zgadzam sie, ze wywazenie sprzecznych praw jest przede wszystkim obowiazkiem nalezycie wybranego parlamentu, a odwolanie sie do sadu jest srodkiem ostatecznym. W koncu obecna Konstytucja Kanady zostala opracowana i uchwalona przez wybranych przedstawicieli narodu, a nie mianowanych sedziów, wiec to wybrani urzednicy i ci, którzy im sie podporzadkuja (urzednicy sluzby cywilnej) ponosza glówna odpowiedzialnosc za ochrone praw i wolnosci, które gwarantuje równowazenie tej ochrony z innymi wymaganiami.
To prowadzi mnie do trzeciego wniosku, a mianowicie, abyscie wraz z kolegami z parlamentu wdrozyli inne srodki, które moglyby zostac podjete przez parlament, rzad i sluzbe cywilna w celu skorygowania obecnego braku równowagi miedzy konieczna ochrona zdrowia Kanadyjczyków a równie niezbedna ich konstytucyjnie zagwarantowane prawa i wolnosci.
Te dodatkowe srodki sa potrzebne, poniewaz to, co moglo ograniczac sie do kryzysu zdrowotnego, niestety przeksztalcilo sie w kryzys spoleczny, kryzys gospodarczy, trwajacy kryzys finansowy i kryzys dotyczacy dzieci, studentów i studentów oraz sportowców wyczynowych – trzy kohorty Kanadyjczyków, którzy sa najmniej podatni na koronawirusa i których wysilki majace na celu ograniczenie jego rozprzestrzeniania sie powinny byc najmniej dotkniete.
Pozwólcie, ze zasugeruje piec takich srodków:
- Publiczne uznanie przez premiera i rzad, ze kryzys COVID-19 stal sie wielowymiarowa sytuacja kryzysowa, która wymaga od rzadu rozszerzenia zarzadzania poza wydzial zdrowia i porady srodowiska medycznego, aby objac szerszy zakres ekspertyza naukowa i znaczace zaangazowanie innych agencji federalnych z doswiadczeniem i wiedza w zarzadzaniu sytuacjami kryzysowymi.
- Zwolywanie specjalnych sesji parlamentu do czasu ustapienia kryzysu COVID, na których kazdy posel bedzie mial mozliwosc przedstawienia krótkiego sprawozdania na temat sytuacji zdrowotnej w swoim okregu wyborczym oraz pozytywnych i negatywnych skutków zdrowotnych. przyjete srodki ochrony i sugestie dotyczace zapewnienia bardziej wywazonej i skutecznej reakcji.
- Zlecenie Departamentowi Sprawiedliwosci przeprowadzenia kompleksowych ocen wplywu srodków ochrony zdrowia na prawa i wolnosci Kanadyjczyków; otwarcie i przejrzyscie przedstawiac Parlamentowi wyniki takich ocen; przedstawiac propozycje równowazenia ochrony zdrowia z ochrona praw i wolnosci; oraz do przyjecia i wdrozenia srodków równowazacych, które otrzymuja poparcie wiekszosci w Parlamencie.
- Dzialania Ministrów Finansów, Rozwoju Gospodarczego i Zasobów Naturalnych w celu wprowadzenia ustawodawstwa wymagajacego oceny wplywu gospodarczego kazdego waznego srodka ochrony zdrowia i srodowiska proponowanego lub przyjetego przez rzad federalny.
- Zachowanie nalezytej starannosci przy opracowywaniu i wdrazaniu tych oraz wszelkich dalszych srodków, które sa wymagane, aby skutecznie zrównowazyc ochrone zdrowia Kanadyjczyków z ochrona ich praw i wolnosci.
Pozwólcie, ze wyjasnie jasno, ze w pelni zdaje sobie sprawe, ze koronawirus jest powaznym zagrozeniem dla zdrowia i dobrego samopoczucia Kanadyjczyków, które wymaga zdecydowanych dzialan ze strony rzadu. Ja sam, ze wzgledu na wiek i predyspozycje rodzinne do chorób pluc, jestem osobiscie w grupie bardzo wrazliwej.
Jednak w interesie wszystkich Kanadyjczyków z szacunkiem prosze o aktywne wsparcie w osiagnieciu sprawiedliwej równowagi miedzy ochrona zdrowia Kanadyjczyków a ochrona ich podstawowych praw i wolnosci zgodnie z Konstytucja oraz sprawiedliwa równowaga miedzy zdrowiem fizycznym byt Kanadyjczyków i ich dobrobyt spoleczny, ekonomiczny i finansowy.
Author of the article:
Preston Manning, Special to National Post
Publishing date: Jan 26, 2021
